Czy ktoś nie lubi bajek? Wydaje mi się, że nie ma takiej osoby. Dzięki nim choć na chwilę mogliśmy stać się odważnym piratem, mężnym rycerzem, piękną księżniczką... (jestem facetem ale wtrąciłem motyw księżniczki w celu równouprawnienia :P ) Pamiętam jak babcia opowiadała mi bajki na dobranoc. Nawet teraz, gdy na strychu odnajduję stare książeczki, z uśmiechem wspominam tamte czasy... Ci, którzy zaprzeczają temu wszystkiemu kłamią. W każdym z nas jest dziecko, które chce zostawić te szare, zabiegane życie i udać się tam, gdzie istnieje sprawiedliwość, a wszystkie historie kończą się szczęśliwie :) Dzięki grze Dixit możemy sami sprawdzić się w roli bajarzy i wspólnie, razem z przyjaciółmi, odlecieć w świat marzeń. Zobaczmy czy rozgrywka w Dixit rzeczywiście okaże się tajemniczą opowieścią na poziomie bajań Szeherezady w pałacu króla Szahrija czy raczej będzie przypominać walenie ściemy woźnemu przez nierozgarniętego nastolatka...
Informacje ogólne
Dixit jest towarzyską grą karcianą, wydaną przez francuską firmę Libellud. Jej autorem jest Jean-Luis Roubira. Dixit przeznaczony jest do rozgrywek, w których bierze udział od 3 do 6 graczy w wieku 8+. Tak jak w Fasolkach - więcej graczy, większa zabawa. Czas jednej rozgrywki wynosi około 30 minut. Dixit ukazał się w polskiej wersji językowej. Nie ma to jednakże większego znaczenia gdyż na elementach używanych w grze nie doświadczymy żadnego tekstu, a jedynie na cieniutkiej instrukcji. Dzięki temu gra nadaje się nawet dla szkrabów, które mają problemy z czytaniem lub dopiero poznają literki.
Zawartość
Jeżeli chodzi o ilość elementów to szału nie ma. Wewnątrz opakowania znajdziemy 84 wielkoformatowe karty (przypominają formatem karty tarota), 6 drewnianych pionków, 36 znaczników do głosowania, instrukcję oraz planszę wkomponowaną w pudełko. To ostatnie bardzo mi się spodobało. Dzięki temu rozwiązaniu pudełko podczas gry nie plącze się z pod nogami, a po skończonej rozgrywce złożone elementy nie mieszają się. (poza planszą w opakowaniu jest tylko tyle miejsca żeby zmieściły się karty i żetony - ani mniej ani więcej).
Wykonanie
Karty, będące głównym elementem gry, są mistrzostwem same w sobie. Każda z nich zawiera jedną, niepowtarzalną ilustrację. Na jednej namalowana jest karuzela, na innej kot, kobieta z wiolonczelą lub niebo. Może to brzmi naiwnie i nieciekawie ale po głębszym zastanowieniu takie grafiki są sensownym rozwiązaniem. Czy naprawdę lepiej byłoby gdyby na kartach byłyby zakrwawione smoki, upadłe demony, elfy, wojownicy ninja, mechy lub postacie z mangi? Nie.... Czasem trzeba trochę odpuścić :) Pastelowe obrazy fenomenalnie pasują do gry, podczas której wykorzystuje się wyobraźnię. Słyszałem, że kiedyś zrobiono nawet wystawę odpowiednio powiększonych ilustracji. I wcale się temu nie dziwię. Sam bym się na nią wybrał. Co do pozostałych elementów to też nie mogę mieć zastrzeżeń. Znaczniki wykonane z tektury są grube i sztywne. Pionki są kolorowe i wycięte w formie królików. Sama plansza, tak jak reszta gry nie jest przekombinowana, ot prosty tor w formie kamyków porozrzucanych po trawie. Jak widać, od strony graficznej Dixit prezentuje lekki baśniowy klimat. Sugerując się pierwszym wrażeniem można tę grę skreślić jako zabawę dla przedszkolaków, jednakże nie oceniajmy książki po okładce. Ile to już razy przejechaliśmy się kierując tylko i wyłącznie ciekawą grafiką?
Instrukcja jest krótka. Gra ma bardzo proste zasady, więc autor nie miał się jak rozpisywać. Żeby było jeszcze prościej dodane są przykłady z rozgrywki. Dla jeszcze bardziej wymagających ;) osób znajdziemy porady jak grać. Opisane są również inne warianty rozgrywki. Instrukcja jest po prostu w porządku.
Jedyne czego mogę się przyczepić to cena. Ok. 110 zł to dużo jak za taki zestaw. Zdaję sobie sprawę, że koszty wydawania gier rosną ale nawet te 15, 20 zł mniej zrobiłoby różnicę.
Rozgrywka
Celem gry, teoretycznie, jest dotarcie swoim królikiem jak najdalej się da lub dotarcie do mety jako pierwszy. W praktyce najwięcej satysfakcji daje sama rozgrywka. Jak już wcześniej napisałem Dixit to gra wyobraźni i to z niej trzeba najwięcej korzystać.
Przygotowanie do gry jest standardowe i nie ma co się nad nim rozwodzić. Planszę należy rozstawić przed graczami. Znaczniki rozdać. Króliki rozstawić na polu startowym. Każdemu z graczy należy rozdać po 6 kart. Jesteśmy gotowi.
Rozgrywka podzielona jest na rundy. Podczas każdej z nich aktywny gracz wybiera jedną kartę z ręki i... i tu zaczyna się cały urok Dixita. Po wyborze należy powiedzieć na głos z czym się kojarzy ilustracja (nie pokazując jej innym). Może to być zrobione poprzez wyrecytowanie wierszyka, powiedzenia zdania, słowa, zacytowania - forma jest najmniej ważna. Ważne żeby puścić wodze fantazji, gdyż ona jest kluczem do zwycięstwa. Po przedstawieniu swojego twórczego wywodu :P , wybraną kartę odkłada się zakrytą na stół, a pozostali gracze dokładają do niej po jednej ze swojej ręki, budzącą podobne skojarzenia. Ostatnią fazą jest odwrócenie kart leżących na stole i zdecydowanie o której karcie była mowa. Za trafne odpowiedzi przyznawane są punkty przybliżające nas do zwycięstwa. Warto zaznaczyć, że punktacja jest rozwiązana w sposób, zapewniający "uczciwość rozgrywki". Aktywny gracz (opowiadający) nie dostanie żadnych punktów zarówno w przypadku gdy nikt nie odgadnie jego karty jak i wtedy gdy zrobią to wszyscy. Eliminuje to sytuacje gdy gracz chcąc wygrać tworzyłby przekombinowane zagadki jak i zachęca do większej kreatywności, gdyż nie da się wygrać nie wysilając mózgownicy. Przyznawane są również dodatkowe punkty graczom, którzy swoimi kartami wyprowadzili na manowce kolegów od stołu.
Czytając instrukcję można trafić na dodatkowe warianty rozgrywki. Jak w wielu innych grach część z nich dotyczy punktowania lub ilości kart. Z ciekawszych można wymienić te, które proponują opis kart za pomocą śpiewu lub pantomimy. Do wyboru do koloru. Dzięki nim gra w Dixit staje się jeszcze bardziej interesująca. To, w jaki sposób będzie się grało leży w kwestii graczy. Ważne, że grę można dopasować do umiejętności i chęci biorących w niej udział osób.
Przygotowanie do gry jest standardowe i nie ma co się nad nim rozwodzić. Planszę należy rozstawić przed graczami. Znaczniki rozdać. Króliki rozstawić na polu startowym. Każdemu z graczy należy rozdać po 6 kart. Jesteśmy gotowi.
Rozgrywka podzielona jest na rundy. Podczas każdej z nich aktywny gracz wybiera jedną kartę z ręki i... i tu zaczyna się cały urok Dixita. Po wyborze należy powiedzieć na głos z czym się kojarzy ilustracja (nie pokazując jej innym). Może to być zrobione poprzez wyrecytowanie wierszyka, powiedzenia zdania, słowa, zacytowania - forma jest najmniej ważna. Ważne żeby puścić wodze fantazji, gdyż ona jest kluczem do zwycięstwa. Po przedstawieniu swojego twórczego wywodu :P , wybraną kartę odkłada się zakrytą na stół, a pozostali gracze dokładają do niej po jednej ze swojej ręki, budzącą podobne skojarzenia. Ostatnią fazą jest odwrócenie kart leżących na stole i zdecydowanie o której karcie była mowa. Za trafne odpowiedzi przyznawane są punkty przybliżające nas do zwycięstwa. Warto zaznaczyć, że punktacja jest rozwiązana w sposób, zapewniający "uczciwość rozgrywki". Aktywny gracz (opowiadający) nie dostanie żadnych punktów zarówno w przypadku gdy nikt nie odgadnie jego karty jak i wtedy gdy zrobią to wszyscy. Eliminuje to sytuacje gdy gracz chcąc wygrać tworzyłby przekombinowane zagadki jak i zachęca do większej kreatywności, gdyż nie da się wygrać nie wysilając mózgownicy. Przyznawane są również dodatkowe punkty graczom, którzy swoimi kartami wyprowadzili na manowce kolegów od stołu.
Czytając instrukcję można trafić na dodatkowe warianty rozgrywki. Jak w wielu innych grach część z nich dotyczy punktowania lub ilości kart. Z ciekawszych można wymienić te, które proponują opis kart za pomocą śpiewu lub pantomimy. Do wyboru do koloru. Dzięki nim gra w Dixit staje się jeszcze bardziej interesująca. To, w jaki sposób będzie się grało leży w kwestii graczy. Ważne, że grę można dopasować do umiejętności i chęci biorących w niej udział osób.
Krootka piłka ============================
Dixit to karciana gra towarzyska przeznaczona dla 3-6 graczy praktycznie bez żadnych ograniczeń wiekowych. (chyba że poza wymogiem posiadania wyobraźni ;P ) Podczas rozgrywki każdy z graczy musi opisywać posiadane karty z obrazkami w sposób, który pozwoli zdobyć punkty niezbędne do zwycięstwa. Zasady są banalnie proste. Najwięcej zabawy jest w prezentowaniu kart (za pomocą zdań, wierszy, pantomimy, śpiewu) Dodatkowe warianty wydłużają życie gry, które i tak dzięki innowacyjności oraz wyobraźni graczy jest wyjątkowo długie. Cena Dixita jest nieco wysoka, biorąc pod uwagę zawartość pudełka ale da się przeżyć. W tą grę naprawdę warto zainwestować. Mimo lekkiego, bajkowego klimatu wciągnie niejednego Space Marine. Poprzez "wymuszone" używanie wyobraźni podczas rozgrywki Dixit ma również walor edukacyjno-wychowawczy i będzie idealnym prezentem dla malucha, który poprzez zabawę będzie mógł rozwinąć swój umysł.
================================================
PLUSY
- klimat
- grafiki na kartach
- proste i przejrzyste zasady
- uniwersalna gra - zarówno dla ośmiolatka jak i metala po 50
MINUSY
- cena
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz